"De Ware Christen"

Een Beschouwing door Fr. John Abberton, 20 juli 2007

“De echte Christen is hij die innerlijk een Christen is, en de echte Eenheid is en zal zijn in het hart; Eenheid zal er niet zijn door de letter, maar door de geest;

als je Mij bemint dochter, zoals je zegt, omhels dan het Kruis dat Ik je gegeven heb; je voeten zullen dan niet struikelen, niets in deze wereld is Haar gelijke; laat je blik Mijn blik nooit verlaten;

leerlinge? kom, volg Mij…"(Boodschap van 13 oktober 1991)

We zouden ons kunnen afvragen, aangezien er een debat gaande is over waar de "Ware Kerk" gevonden kan worden, wie is een ware Christen? Het antwoord wordt gegeven in de hierboven aangehaalde boodschap. Maar wat betekent dit antwoord? Het betekent toch zeker niet dat een Christen inactief moet zijn of zij haar geloof niet moet tonen door goede daden? Nee, dat zou de brief van de H. Jakobus tegenspreken. We moeten praktiseren wat we prediken. Maar deze acties en woorden zouden oprecht moeten zijn; ze zouden uit het hart moeten komen. De "Echte Christen" heeft misschien geen perfect begrip van wat wordt bedoeld met "Kerk" en begrijpt misschien niet alles wat nodig is om de Kerk als "Waar" te laten erkennen. De "Echte Christen" kan misschien geen mooie woorden spreken over de verschillende boeken van de Bijbel en kent misschien niet de namen van de belangrijkste christelijke denkers en theologen van Oost of West. De “Echte Christen” is misschien niet in staat om theologische punten te bespreken of de hoofdstukken en verzen van de Heilige Schrift kan citeren. De 'Echte Christen' kan zich slecht toegerust voelen om seminars te leiden, lezingen over het geloof te houden of bezielende spirituele essays te schrijven.  De De "Echte Christen" zal de noodzaak van studie zien, maar kan een arme student zijn.

Dus, wat is een "Echte Christen"? Maakt het Katholiek zijn of Orthodox of Anglicaans of Evangelisch - of iets anders - van iemand een “Echte Christen”?

Kunnen we proberen de dingen te zien zoals God ze ziet - niet om godslasterlijk te zijn of een soort gezicht te claimen dat we niet kunnen hebben, maar om Hem te vragen ons denkbeeld helder te maken en ons te leren hoe we moeten zien, oordelen en handelen. We weten dat God naar het hart kijkt (zoals Hij tegen de profeet Samuel zei toen hij naar David keek). Wat ziet God? Wat wil Hij zien? De antwoorden staan in de Heilige Schrift en in de boodschappen van Waar Leven in God. Degenen die geloof hebben, zullen - zonder veel zoeken – weten wat God in ons wil zien; ons geweten zegt het ons.

Een man mag gehuld zijn in rood, goud, kerkelijke begunstigingen van elk soort; hij kan heinde en verre bekend staan als een groot evangelisch prediker - een “redder” van zielen. Iemand kan een groot zanger van spirituele liederen zijn of een bouwer van kerken. Een ander kan de Bijbel van voren naar achteren kennen en bijna alles kunnen citeren, hoofdstuk en vers. Wat is een "Echte Christen"? Wat voor soort hart zoekt God? We kennen de antwoorden:

God wordt aangetrokken door het "nederige, berouwvolle hart;" Hij vraagt om een genereus hart; Hij beantwoordt het gelovige hart; Hij geneest het gebroken hart. Uiteindelijk is de "echte christen" van onze tijd degene die een gebroken hart heeft - gebroken omdat het openstaat voor anderen, doorboord, zoals Christus' Hart werd doorboord, door de zonden en het lijden van de mensheid - gebroken vanwege de verdeeldheid van Christenen en de schreeuwende behoefte van zielen om het Woord van het Evangelie te horen. Vandaag heeft de "Echte Christen" een hart als Christus - in vuur en vlam met liefde voor God en voor zielen, omringd door de doornen van afwijzing, onbegrip en mededogen, maar kloppend en levend van vreugde te midden van verdriet, hoop te midden van lijden, geloof in de duisternis en liefde in een wereld die een woestijn is geworden. Kent je zo iemand? Ben jij zo?