Który Dom Bardziej Cię Potrzebuje?
23 październik, 1986
Vassulo, który dom bardziej cię potrzebuje? Chciałbym, abyś wybrała.
Jezu, jeśli pytasz mnie, który dom jest najważniejszy, odpowiem, że oczywiście Twój i jeśli muszę wybrać, wybieram Twój Dom.
 Błogosławię cię.
(Jezus wydawał się taki szczęśliwy!)
Poprowadzę cię, maleńka.
Pójdź, weź ze sobą Mój Krzyż i idź za Mną. Pamiętaj, pomogę ci. Staniesz się Moją uczennicą. Pomogę ci Mnie odkryć. Ja jestem Święty. Ja jestem Święty, zatem bądź święta, prowadź święte życie. Dam ci Moje wsparcie. Vassulo, czy chcesz pracować dla Mnie?
Powiedz jeszcze raz, jak się nazywasz.
Jezus Chrystus.
Tak, będę pracować dla Ciebie.
Kocham cię, zawołaj Mnie, kiedy tego zapragniesz.
(Zgodziłam się, nie rozumiejąc naprawdę, co to znaczy pracować dla Boga. Jednak ponieważ Go kocham, chciałam zrobić Mu przyjemność, nie myśląc o mojej niezdolności!)
Posłuchaj Mnie. Słuchaj Moich wezwań, słuchaj Moich wezwań. Czy widzisz Mój Krzyż? To Ja, Jezus, daję ci tę wizję. Wołam, cierpię, bo liczę was, Moi umiłowani, i widzę was rozproszonych, lekceważących niebezpieczeństwa, jakie demon wam przygotował. Moje Serce rozdziera się, widząc was tak oddalonych ode Mnie!
Przez miesiąc Jezus dawał mi wizje Swojego Krzyża. Dokądkolwiek, w jakimkolwiek kierunku zwracałam głowę wielki, ciemny Krzyż wznosił się przede mną. Kiedy podnosiłam oczy znad talerza, w czasie posiłków, On tam był. Kiedy patrzyłam przez moskitierę – ciągle Krzyż. Kiedy przechodziłam z jednego miejsca na drugie, Krzyż podążał za mną i był tam. Przez miesiąc było to tak, jakby mnie śledził.
Następnie inna rzecz zaczęła mnie dręczyć: że być może to wszystko, co się zdarzało, nie pochodziło od Boga. Jednak jeśli to był demon, czy byłby do tego stopnia głupi, aby mnie nawrócić? Zaczynałam się bać, co ludzie będą mówić o tym wszystkim. Co się ze mną stanie? Wyśmieją mnie!
Córko! Moja córko, żyj w Pokoju!
Miałam się na baczności. Kim jesteś?
To Ja, Jezus. Przebywaj blisko Mnie. Ja wołałem cię przez lata, chciałem, abyś Mnie kochała, Vassulo...
Jezu, kiedy zawołałeś mnie po raz pierwszy?
To było w czasie, kiedy jechałaś do Libanu. Zawołałem cię przez sen. Zobaczyłaś Mnie. Czy nie przypominasz sobie, jak przyciągałem cię do Siebie, wołając cię?
Tak, pamiętam. Miałam być może 10 lat. Bałam się Twej przyciągającej mnie Siły. To był jakby silny prąd, jak magnes przyciągający mały magnes. Próbowałam się opierać i oddalić, ale nie mogłam tego uczynić. Znalazłam się naprzeciw Ciebie i przebudziłam się. Wydawało mi się dziwne, że Jezus przypomina mi ten sen i jeszcze dziwniejsze, że ja przypomniałam go sobie!
| 
