Επίσκοπος João Evangelista Terra

Ο επίσκοπος João Evangelista Terra γνωστός ερμηνευτής της Αγίας Γραφής και έχει εργαστεί σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου του Βατικανού, όπου εργάστηκε με τον Καρδινάλιο Ράτζινγκερ για δέκα χρόνια. Στηρίζοντας πλήρως τη Βασούλα, θέλησε να δώσει την παρακάτω μαρτυρία στο τέλος της συνάντησης προσευχής στη Βραζιλία, στις 12 Οκτωβρίου 1997:

- Θα ήθελα να πω λίγα λόγια ευχαριστίας, ως βοηθός επίσκοπος, για τη χαρά που νιώθουμε για την παρουσία της Βασούλας εδώ στη Βραζιλία. Είναι στ’ αλήθεια μια εξαιρετική χάρη!

Έχουμε όλοι μας, αυτή την εβδομάδα, ζήσει την παρουσία του Πάπα στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Αυτό άξιζε περισσότερο από πολλές αποστολές. Υπήρχαν δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Ήταν πραγματικά η παρουσία της χάρης που μεταμορφώνει. Εμείς, που ήμασταν εκεί, γυρίσαμε πίσω πραγματικά ανανεωμένοι. Ο Πάπας μας παρακίνησε να προετοιμαστούμε κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών για την Τρίτη Χιλιετία. Τώρα φτάνουμε στο τέλος του πρώτου από εκείνα τα χρόνια.

Φέτος, μελετούμε τον Ιησού Χριστό, τη θεολογική αρετή της Πίστης, το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Ο ίδιος ο Πάπας τώρα μας καλεί να μελετήσουμε, από τώρα, το Νοέμβριο, την επόμενη χρονιά που είναι ολοκληρωτικά αφιερωμένη στο Άγιο Πνεύμα. Το έτος 1998 θα είναι έτος χαρισματικής ανανέωσης, ένα έτος πλήρες Αγίου Πνεύματος, κατά τη διάρκεια του οποίου θα μελετήσουμε το Μυστήριο του Χρίσματος, τη θεολογική αρετή της Ελπίδας, και την Υπεραγία Θεοτόκο, το Πρότυπο της Ελπίδας.

Το έτος 1999, η αγρυπνία του μεγάλου ιωβηλαίου της Τρίτης Χιλιετίας που έρχεται, είναι ολοκληρωτικά αφιερωμένο στον Θεό Πατέρα. Και βλέπουμε πως η Βασούλα μιλάει με τόση τρυφερότητα, αποκαλώντας το Θεό «Μπαμπά» με πολλή τόλμη, όπως έκανε ο Ιησούς. Κατά τη διάρκεια του 1999, όλοι μας πρόκειται να μελετήσουμε επίσης τον Πατέρα, τη θεολογική αρετή της Αγάπης – ο Πατέρας είναι η πηγή της Αγάπης –, το Μυστήριο της Συμφιλίωσης. Βλέπουμε ότι η Παρθένο Μαρία είναι το Πρότυπο της Αγάπης, η Μητέρα της Τρυφερής Αγάπης. Αυτή είναι η προετοιμασία, τα τρία χρόνια προετοιμασίας.

Πέρσι, βρισκόμασταν σε μία διάσκεψη στην Ιερουσαλήμ, κατόπιν προσκλήσεως των ραβίνων. Παρευρέθηκαν εκατό ραβίνοι, πεντακόσιοι χριστιανοί επίσκοποι – καθολικοί και ορθόδοξοι – και δώδεκα καρδινάλιοι. Επιστρέφοντας, μίλησα στον Πάπα. Ήταν ενθουσιασμένος. Έχω ζήσει δύο χρόνια στην Ιερουσαλήμ. Έτσι είπα στον Πάπα τη μεγάλη μου ελπίδα. Για το έτος 2000 εκείνος (ο Πάπας) προετοιμάζει ενεργά τη συνάντηση των χριστιανών με τα μέλη των μονοθεϊστικών θρησκειών – εβραίους και μουσουλμάνους. Θα γίνει μία μεγάλη συνάντηση στο Όρος Σινά, όπου εβραίοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι θα συγκεντρωθούν: μία ελπίδα, ένα όνειρο του Πάπα. Αυτός ο Πάπας είναι ένας άγιος! Το όνειρο του είναι στ’ αλήθεια εμπνευσμένο από το Θεό: μία μεγάλη συνάντηση στην Ιερουσαλήμ των χριστιανικών εκκλησιών, με εντατικές επαφές με την Ορθόδοξη Εκκλησία, τις Ευαγγελικές Εκκλησίες – τις μεγάλες Ευαγγελικές Εκκλησίες – με την ελπίδα ότι η προσευχή του Ιησού θα εκπληρωθεί: ότι θα υπάρχει μια καρδιά, ένα ποίμνιο κι ένας Ποιμένας.

Αυτή είναι η αποστολή της Βασούλας. Αυτό επίσης σημαίνει η αποστολή της: να κάνει αυτή την προσευχή του Ιησού να πραγματοποιηθεί το έτος 2000. Αυτή η προσευχή του Ιησού είναι πραγματικά σκανδαλώδης. Σκανδαλώδης! «Πατέρα, θέλω όλοι να γίνουν ένα». Με συγχωρείτε! Είναι αυτός τρόπος να ζητάς; Θα έπρεπε τουλάχιστον να πει κανείς «παρακαλώ». Αλλά Εκείνος είπε: «Πατέρα, θέλω!» Εκείνος θέλει. Δεν είναι έλλειψη παιδείας, όχι, Εκείνος ξέρει ότι αυτό θέλει ο Πατέρας – ότι το Θέλημα του Πατέρα είναι δικό Του θέλημα: να υπάρχει ένα ποίμνιο κι ένας Ποιμένας. Είναι η προσευχή του Χριστού.

Αυτή η χιλιετία, από το έτος 1000 ως το έτος 2000, ήταν μία χιλιετία μεγάλων δοκιμασιών και διαιρέσεων μέσα στην Εκκλησία. Είθε η Τρίτη Χιλιετία να είναι μία χιλιετία ενότητας. Ο Θεός μας στέλνει αυτό το χαρισματικό πρόσωπο. Γνωρίζω τη Βασούλα πέντε χρόνια, από τότε που τη συνάντησα για πρώτη φορά στο Recife (Ήταν η πρώτη επίσκεψη της Βασούλας στη Βραζιλία, συνοδευόμενη από τον π. O’Carroll και τους εκπροσώπους των εκδόσεων Boa Nova). Μιλάω λίγο τη μητρική της γλώσσα. Έχω επίσης εργαστεί δυο χρόνια στη Μέση Ανατολή, την Αίγυπτο, τη χαιρέτησα κι εκείνη απάντησε τρυφερά, στα αραβικά

Στ’ αλήθεια, τι χαρά ήταν εκείνη η Θεία Λειτουργία!… Δεν ξέρω αν εκείνη το θυμάται: στο Colegio de las Damas (Κολλέγιο Θηλέων), στο γυμναστήριο που ξεχείλιζε από κόσμο. Όταν άρχισα να διαβάζω το Ευαγγέλιο, λέγοντας, κατά τον τρόπο του Ιησού: «σώπασε και βγες από αυτόν τον άνθρωπο», ξαφνικά, από το στόμα ενός δαιμονισμένου, μία πολύ δυνατή φωνή κραύγασε «Δε βγαίνω! Δε θέλω να βγω!» Δέκα χιλιάδες άνθρωποι κοκάλωσαν. Δεν είπα τίποτα και παρέμεινα σιωπηλός. Δεν ήθελα να συζητήσω με το Σατανά. Χαμήλωσα το κεφάλι. Όλοι άρχισαν να λένε το Πάτερ Ημών, να προσεύχονται… ξαφνικά όλοι σώπασαν: στεκόταν εκεί πάνω, στο τρίτο πάτωμα, έτοιμος να πέσει στο κενό… Χρειάστηκαν πέντε άτομα για να τον συγκρατήσουν. Η Θεία Λειτουργία τελείωσε. Ο δαιμονισμένος ήρθε να ζητήσει από τη Βασούλα να τον συγχωρέσει, λέγοντας: «Δεν ξέρω τι συνέβη». Και συνέχισε: «όταν γεννήθηκα, ο πατέρας μου με αφιέρωσε στο Σατανά. Η ζωή μου είναι κόλαση. Η μόνη μου ελπίδα είναι να ακουμπήσεις τα χέρια σου πάνω μου». Γονάτισε, μεταμορφωμένος. Ήταν καταπληκτικό!…

Ο στενός φίλος μας, επίσκοπος Victor ((ο σεβ. Victor Tielbeeck, επίσκοπος Φορμόζας, στην πολιτεία Goías της Βραζιλίας), ) συνήθιζε να λέει: «κάθε φορά που η Βασούλα εμφανίζεται, ο Σατανάς οργίζεται!» Πέρσι, όπως θυμάστε, τα φώτα έσβησαν, εδώ, πριν αρχίσει η συνάντηση.

Και μιας και μιλάμε για τον επίσκοπο Victor, φέτος είχαμε μια συνάντηση της Επισκοπικής Διάσκεψης της Περιφέρειας με τον Άγιο Πατέρα. Έτσι, ρώτησε για τη Βασούλα. Ο Καρδινάλιος Ράτζινγκερ τότε είπε: «Έχω λάβει ένα βουνό επιστολών από καρδινάλιους». Παρόλο που ο Καρδινάλιος μιλούσε μόνο στα ιταλικά, ο επίσκοπος Victor τον ρώτησε στα γερμανικά: «Μα, Καρδινάλιε, θα πρέπει ν’ αλλάξω τη στάση μου;» «Συνέχισε όπως έκανες μέχρι τώρα», απάντησε ο Καρδινάλιος, στα γερμανικά, (μπροστά σε μάς που τον καταλαβαίναμε) «αλλά να είσαι συνετός». ((Αυτή η απάντηση του Καρδινάλιου Ράτζινγκερ είναι σε πλήρη συμφωνία με αυτό που είπε στο Μεξικό στις 10 Μαΐου του 1996: «Μπορείτε να συνεχίσετε να προωθείτε τα γραπτά της, αλλά πάντα με διάκριση.»)

Λοιπόν, ας κοιτάξουμε τα έργα… από τους καρπούς τους θα τα γνωρίσουμε. Αναρωτηθείτε: «Σε αυτή την κίνηση, τι έχετε παρατηρήσει; Ποιοι είναι οι καρποί; Πόσες μεταμορφώσεις; Πόσες μεταστροφές;» Από τον καρπό θα γνωρίσετε το δέντρο.

Σήμερα, γεμίσατε αυτή την αίθουσα. Γιατί ήρθατε εδώ; Γιατί; Επειδή υπήρχε μια πρόσκληση, δεν ξέρω γιατί… Αλλά αυτή είναι μια ευκαιρία. Ο λόγος που έχουμε έρθει είναι ότι Κάποιος μας έλκυσε εδώ. «Κανένας δεν μπορεί να έρθει σε μένα, αν δεν τον ελκύσει ο Πατέρας που με απέστειλε» (Κατά Ιωάννην 6:44). Σας έλκυσε Κάποιος που σας αγάπησε πρώτος. Κάποιος που μας έλκυσε εδώ για ν’ ακούσουμε ένα λόγο φωτός, ένα λόγο σωτηρίας. Καταλαβαίνετε; Θα πρέπει να είστε πολύ χαρούμενοι˙ σας δόθηκε μια ευκαιρία.

Κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύετε ένα εκλεκτό κομμάτι αυτής της επισκοπής. Εκείνοι που τους έλκυσε ο Πατέρας έχουν έρθει εδώ. Τι ομορφιά υπάρχει σε αυτό το καλωσόρισμα! Βλέπετε αυτό που φανερώνει την παρουσία ενός χαρισματικού προσώπου. Ένα χάρισμα δεν είναι χάρη για την (προσωπική) αγιοσύνη κάποιου. Δε σημαίνει ότι η Βασούλα είναι αγιότερη από σας. Είναι χάρη για την αγιοσύνη των άλλων. Θα πρέπει να νιώθουμε ευγνωμοσύνη επειδή αυτή η χάρη μας αγιάζει, μας φέρνει πιο κοντά στον Ιησού Χριστό. Μας προετοιμάζει για την Τρίτη Χιλιετία…

Βασούλα, λίγα λόγια στα Γαλλικά: Je veux vous dire ma grande joie. Nous sommes vraiment très heureux de voir votre présence chez nous; c’est une présence de grâce, de lumiere et de soleil. Merci bien, Vassula. («Θα ήθελα να σου πω τι μεγάλη χαρά είναι για μένα. Χαιρόμαστε πραγματικά που είσαι κοντά μας˙ η παρουσία σου είναι παρουσία χάρης, φωτός και ηλιοφάνειας. Σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ, Βασούλα»)

Πηγή: Εκδόσεις Boa Nova και «Actualizando Medjugorje»"