28 Δεκεμβρίου, 1987
Αν ξεχαστώ και τολμήσω να κριτικάρω κάποιον, ή νομίσω ότι καταλαβαίνω περισσότερα από τους άλλους, αμέσως ο Θεός μού υπενθυμίζει "ποιον" έχει, για να μεταδώσει το μήνυμά Του. Με μια διαπεραστική ματιά Του με βάζει στη θέση μου, εκεί που θα 'πρεπε να είμαι, μόνο με αυτές τις τρεις λέξεις: σκόνη και στάχτες, μου υπενθυμίζει ότι είμαι ένα τίποτα και η πιο ασήμαντη απ' όλη τη δημιουργία Του. Όχι, μερικοί δεν θα το καταλάβουν αυτό, θα νομίσουν ότι αφού ο Θεός με διάλεξε να δέχομαι το Λόγο Του, αξίζω, μα δεν καταλαβαίνετε; Διαλέγοντας εμένα, που είμαι η πιο ασήμαντη, ο Θεός μας δείχνει την απύθμενη Ευσπλαχνία Του για μας, πως δίνει ακόμη και στους πιο ταπεινούς, και δεν θα δώσει ΠOΛΥ περισσότερα σε αυτούς που είναι πολύ πιο άξιοι στα μάτια Του από μένα, αν ζητήσουν με πίστη; Δεν παρατηρήσατε την υπομονή που έχει μαζί μου, αντί να με χτυπήσει, η Αγάπη Του ξεχύνεται με περισσότερη αφθονία. Πώς μπορεί η δημιουργία Του να Τον απορρίπτει; Αλλά εγώ δεν θα πρέπει να μιλώ αφού ανήκα πριν σ' αυτή την ομάδα. Τώρα λέω: "Αγαπάτε το Θεό σας όπως αγαπάτε την ανάσα σας, αφού χωρίς ανάσα θα πεθάνετε. O Θεός μας έδωσε τη ζωή φυσώντας μέσα μας, η Πνοή Του είναι η ζωή μας. O Θεός είναι η Ανάσα μας, ο Θεός είναι η Ζωή μας."
Α, Βασούλα! O Άβελ Μου τούτη τη φορά θα ζήσει 
Η ειλικρίνεια θα εξαφανίσει το κακό, μακάριοι αυτοί που ενθαρρύνουν το Λόγο Μου, μακάρια τα πρόβατά Μου που αναγνωρίζουν τη Φωνή Μου,
μακάριοι αυτοί που θα θρέψουν πάλι τα πρόβατά Μου,
μακάριοι όσοι έχουν απλή καρδιά, μακάριοι όσοι θα προσευχηθούν το ροδάριο την ημέρα που θα καθαγιαστεί το Garabandal και που θα γονατίσουν και θα χαιρετίσουν τη Μητέρα Μου. Μακάριοι αυτοί που θα σηκώσουν τον Σταυρό Μου της Ειρήνης και της Αγάπης ενωμένοι. Μακάρια τα πρόβατά Μου που επιστρέφουν στον Πέτρο. Μακάριοι όσοι ταπεινώνουν τους εαυτούς τους και ακολουθούν το παράδειγμά Μου. Μακάριοι όσοι ακολουθούν την εντολή Μου και αγαπούν ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ Εγώ. Μακάριοι όσοι ομολογούν για Μένα και δεν σκανδαλίζονται στο όνομά Μου.
Βασούλα, αγαπημένη της Ψυχής Μου, έχε πίστη και εμπιστοσύνη σε Μένα, είμαι ο Θείος σου Διδάσκαλος, ποτέ μην αμφιβάλεις για τα λόγια Μου. Έλα, είσαι αδύναμη, έλα να στηριχθείς σε Μένα που είμαι η Δύναμή σου.
Ναι, Κύριε, Σε χρειάζομαι. Δεν μπορώ να κάνω ποτέ χωρίς Εσένα!
Αγάπα Με, πόθησέ Με, γίνε ο ουρανός Μου. Α, Βασούλα, θυσιάζεσαι τώρα για Μένα, αλλά σύντομα θα σε έχω κοντά Μου.
Ανυπομονώ γι' αυτή τη μέρα.
Μείνε κοντά Μου, έχω κάτι να σου ζητήσω.
Ναι, Κύριε;
Για χάρη Μου, Βασούλα, για χάρη Μου, θέλεις να μάθεις το ροδάριο; Να χαιρετίζεις τη Μητέρα Μου σε κάθε περίσταση. Θέλεις να το κάνεις αυτό για Μένα, Βασούλα;
Κύριε, δεν μου το έμαθαν ποτέ.
Δεν το γνωρίζω αυτό, Βασούλα; Γι' αυτό και έρχομαι να σου το μάθω σε σένα και σε όλους αυτούς που ποτέ δεν άκουσαν ποτέ για το ροδάριο.
Ναι, Κύριε, είμαι πρόθυμη να μάθω Κύριε, βοήθησέ με να το μάθω.
Να τι επιθυμώ να ακούσω απ' όλους εσάς που δεν ξέρετε τα ίδια λόγια: "Ναι, Κύριε, είμαι πρόθυμος να μάθω. Κύριε, βοήθησέ με να μάθω." Θα σας διδάξω όλους εσάς που είστε πρόθυμοι να μάθετε.
Έλα, κόρη Μου, αναπαύσου σε Μένα. Ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω
O Ιησούς πρέπει να ένιωσε πόση νοσταλγία νιώθω γι' Αυτόν και πόσο υποφέρω εδώ. Είναι και πάλι αυτό το κύμα του «πόθου για το Θεό», να θέλω να είμαι η θυσία Του, πλήρως αποσπασμένη. Νιώθω να αμφιταλαντεύομαι: μένοντας εδώ, θα μπορούσα να "θρέψω" μερικά πρόβατά Του που ποτέ δεν αρνιούνται το Νέο Του Άρτο, και να Του δώσω χαρά με την επιστροφή μερικών ψυχών. Το να είμαι όμως μαζί Του θα είναι κι αυτό θαυμάσιο για μένα. Ποιο είναι το καλύτερο;
