Η Υπακοή Στο Θεό Προηγείται Της Υπακοής Στους Ανθρώπους

29 Δεκεμβρίου 1996

Κύριέ μου;

Εγώ είμαι. Μπροστά σου στέκομαι. Μη φοβάσαι, παιδί Μου.¹ Δεν άκουσες ότι η υπακοή στο Θεό προηγείται της υπακοής στους ανθρώπους; Τι πήγες κι έκανες, παιδί Μου!²

(Όταν άκουσα αυτή την τελευταία φράση, ένιωσα την έκπληξη του Θεού αλλά συγχρόνως ένιωσα ότι ήταν ‘σοκαρισμένος’ και η παρατήρησή Του ήταν σαν μιας μητέρας που πιάνει το παιδί της να κάνει κάτι κακό. Δεν υπήρχε σκληρότητα, υπήρχε όμως απογοήτευση και λύπη. Ενώ πρόφερε αυτά τα λίγα λόγια, μου έδωσε να καταλάβω ότι τα είχε προφέρει και στο παρελθόν. Και πριν τελειώσει τη φράση Του, με φώτισε να καταλάβω πού και σε ποιον είχε πει αυτά τα λόγια. Αφού τελείωσε το Μήνυμα, άνοιξα στη Γένεση 4:10 και διάβασα λέξη προς λέξη το ίδιο επιφώνημα, εκεί που ο Θεός αιφνιδιάζει τον Κάιν ενώ περπατούσε μόνος στην πεδιάδα μετά το φόνο του αδελφού του Άβελ. - Και μόνο απ’ αυτό, συνειδητοποίησα πόσο σοβαρό ήταν το αμάρτημά μου ...)

  Ανήκεις σε Μένα και παρότι είσαι ένα μηδέν, η Αγάπη Μου πάντα θα σε στηρίζει. Παρότι είσαι άθλια, το Έλεός Μου πάντα θα σε οδηγεί στην κληρονομιά σου. Ναι, θα σε οδηγεί στην Ιερή Μου Καρδιά. Δεν αξίζεις τίποτε μπροστά στη Δόξα Μου και μπροστά στους Αγίους Μου,³ ωστόσο, όταν είσαι στην αγκαλιά Μου, είσαι κρυμμένη εντός Μου, είσαι ενωμένη με Εκείνον που δικαιώνει τους αμαρτωλούς,⁴ και τότε η ψυχή σου, ασήμαντο πλασματάκι, θεωρείται δικαιωμένη εξαιτίας Μου.

Αυτή ήταν μια από τις πτώσεις σου, αλλά όσο σοβαρό κι αν ήταν το αμάρτημά σου,⁵ η χάρη θα είναι τώρα μεγαλύτερη αφού συνειδητοποίησες⁶ τι έκανες και ήρθες κοντά Μου, να Μου ζητήσεις να σε συγχωρήσω. Τώρα είσαι και πάλι ζωντανή, όχι με τη δική σου δύναμη, αλλά με τη Δύναμή Μου.

Να έρχεσαι πάντα σε Μένα να Με συμβουλεύεσαι πριν πάρεις κάποια απόφαση. Πάντα θα σου δίνω καλές συμβουλές και πάντα θα ανταποκρίνομαι στις ανάγκες σου. Τήρησε την εντολή που σου έδωσα και μη Με θλίβεις. Θύμισε σε όλους τον καρπό που δίνει στον άνθρωπο η ομορφιά του Πνεύματός Μου. Του δίνει⁷ ειρήνη, αγάπη, πραότητα, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, ευσπλαχνία, εγκράτεια και μακροθυμία, τα οποία θα τους οδηγήσουν στην αιώνια ζωή.

Μην αποκάμεις ποτέ, παιδί Μου, να εργάζεσαι για Μένα και παρά τους σταυρούς σου που είναι πολλοί, μην παραπονιέσαι. Αν είσαι κατά πολύ ο πιο βασανισμένος Μου αγγελιαφόρος του καιρού σου, αυτό γίνεται επειδή σε στέλνω Εγώ και ο Λόγος που σου δίνω είναι αληθινός. Ο Λόγος Μου μαρτυρεί πως η πορεία που ακολουθεί αυτή η γενεά είναι κακή και δεμένη με τον κάτω κόσμο, αλλά θα Εγώ θα παραμείνω μαζί σου και το Άγιο Πνεύμα Μου θα είναι ο Φύλακάς σου και το Λυχνάρι σου, η Χαρά σου και η Δύναμή σου. Θα σε διατηρεί ευδιάθετη αφού είσαι κρυμμένη σε Εμάς που είμαστε Τρισάγιοι. Έλα κοντά Μου με πλήρη εμπιστοσύνη και να θυμάσαι: οι δοκιμασίες σου είναι η Δόξα Μου... IC

"Οικτίρμονας και ελεήμονας είναι ο Κύριος,
μακρόθυμος και πολυέλεος.
Δεν παρατείνεται για πάντα η οργή Του,
ούτε μνησικακεί αιώνια.
Δεν έκανε σε μας σύμφωνα με τις αμαρτίες μας,
ούτε ανταπέδωσε σε μας σύμφωνα με τις ανομίες μας".
 (Ψαλμ. 103, 8-10)

1 Η Παρουσία Του δεν ήταν μόνο λαμπρή και μεγαλόπρεπη, αλλά είχε και όλη τη λάμψη της Θεότητάς Του, κάτι που με συγκλόνισε.
2 Αν και στο προηγούμενο μήνυμα ο Θεός μου είπε ξεκάθαρα ότι δεν έπρεπε να κάνω μόνη μου αυτό το πολύ μακρύ ταξίδι, επηρεάστηκα από τον π. O’Carroll που μου είπε ότι θα μπορούσα να ταξιδέψω μόνη μου και από ένα φίλο που είπε ότι τα εισιτήρια θα ήταν φθηνότερα αν συναντούσα τον (…) στην Ινδονησία αντί να ταξιδέψει μαζί μου από την Ελβετία. Γι’ αυτό και δέχτηκα ...
3 Χάρηκα ακούγοντας τα λόγια αυτά για να τα διαβάσουν όλοι, ιδιαίτερα όσοι δεν παύουν να με τοποθετούν σε ψηλό βάθρο, λέγοντας, "Βασούλα, Βασούλα," αντί να λένε "Θεέ, Θεέ, ευλογημένος ο Κύριος!"
4 Μας συγχωρεί.
5 Το αμάρτημα της ανυπακοής.  
6 "Ενώ τα έγραφα αυτά, μου ζήτησε να προσθέσω "όχι από μόνη σου, αλλά με τη χάρη Μου...
7 Η ομορφιά του Πνεύματος.