Είσαι Φτωχή Αλλά Μπορώ Να Σε Εφοδιάσω
28 Ιουλίου 1990
(Ρόδος)
Ιησού, έχω παγιδευτεί σε ένα σύννεφο λήθαργου και δεν μπορώ να βγω απ’ αυτό το λήθαργο. Είμαι φτωχή κι ανήμπορη …
Το ξέρω, αλλά γιατί δεν ζητάς τη δική Μου βοήθεια; Και γιατί κοιτάς αλλού; Αν στρέψεις τα μάτια σου προς το μέρος Μου θα δεις το Φως Μου και θα σου δώσω ό, τι ζητάς. Είσαι φτωχή, αλλά μπορώ να σε εφοδιάσω. Αρκεί να πω: Μεγάλωσε! Άνθισε! Και μέσα στην ερημιά σου μπορώ να κάνω ποτάμια να τρέξουν. Παιδί Μου, σε εγκατέλειψα ποτέ;
Όχι, Κύριε, ποτέ.
Τότε γιατί δεν πίστεψες στην Παρουσία Μου; Δεν καταλαβαίνεις ότι γύρευα διαρκώς τη ματιά σου; Δεν σε έκανα νύφη Μου;
Ναι, με έκανες, Κύριέ μου.
Τότε κοίταζέ Με πότε πότε. Αυτό πρέπει να κάνεις! Άκουσε, Βασούλα, δεν σε χρειάζομαι. Όπως ξέρεις, είμαι Αυτάρκης. Σου έχω πει αρκετές φορές πως είμαι Παντοδύναμος, αλλά Μου αρέσει η αδυναμία γιατί η Δύναμή Μου βρίσκεται τότε στην πληρότητά της.
Μικρή Μου, είμαι μαζί σου κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό της ζωής σου, είμαι πάντοτε ανάμεσά σας ... Θυμήσου, είμαι μαζί με τη Μητέρα Μου.
Ναι, Κύριε.
Επανάλαβε μετά από Μένα: Εμείς, παντοτινά και αιώνια.
| 
