Εγώ, Ο Θεός, Ζούσα Στην Ερημιά Σου
3 Μαρτίου 1990
Ιησού;
Εγώ είμαι.
Ποτέ μη φέρεσαι με σκληρότητα. Περιφρόνησε ό, τι δεν είναι δικό Μου. Εγώ είμαι Καθαρός και Άγιος, πώς αλλιώς θα εργαστεί μέσα σου το Πνεύμα Μου όπως θέλω Εγώ; Βασούλα, τίποτα δεν μπορείς να κάνεις δίχως Εμένα, Εγώ θα δοξάσω και πάλι το Όνομά Μου, αμαρτωλοί θα επιστρέψουν σε Μένα. Το Όνομά Μου θα παραμείνει Άγιο και ό, τι είπα, Εγώ θα το πραγματοποιήσω.
Παιδί Μου, Εγώ είμαι Αυτός που αποκαλύπτει τα Μυστήρια και φανερώνω σε πολλούς αυτά που πρόκειται να γίνουν. Εσύ είσαι μια από τις εκλεκτές Μου ψυχές στην οποία φανέρωσα το Άγιο Πρόσωπό Μου και τις προθέσεις Μου, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να συνεχίσεις να μεταδίδεις τα Μηνύματά Μου, δεν είναι δική σου δουλειά να πείσεις κανένα. Λουλούδι, κάνε το καλύτερο που μπορείς κι Εγώ θα κάνω τα υπόλοιπα. Γνωρίζω πόσο περιορισμένη είσαι, αλλά μην ανησυχείς, στο πλευρό σου είμαι για να σε ενθαρρύνω. Πολλαπλασίασε τις προσευχές σου, ευχαρίστησέ Με παραμένοντας κοντά Μου. Θυμήσου, ήσουν νεκρή και σε ανέστησα, ήσουν ψυχρή απέναντί Μου και αναζωπύρωσα τη Φλόγα Μου μέσα σου για να σε αναλώσω με την Αγάπη Μου. Ήσουν αδιάφορη απέναντί Μου κι όμως σε έκανα ένθερμη και διψασμένη για Μένα.
Πόσα χρόνια, Εγώ, ο Θεός σου, ζούσα στην ερημιά σου, δίχως να βρίσκω ανάπαυση και παρηγοριά, από ένα πλάσμα που είχα πλάσει με τόση αγάπη. Με μεγάλο φόβο και ανησυχία σε έβλεπα να γλιστράς μακριά από Μένα. Δεν είχα παρά να πω: «Ας χαρεί κι ας αναγαλλιάσει τούτη η έρημος και η άγονη γη!» αλλά ήθελα τη συνεργασία σου, δεν ήθελα να παραβιάσω την ελευθερία σου. Για να σε ελευθερώσω,αγαπημένη, χρειάστηκε να σε σύρω μέχρι την έρημο και να σε αφήσω ολομόναχη. Τότε μόνο συνειδητοποίησες πόσο γυμνή ήσουν και πόσο σπιλωμένη ήταν η ψυχή σου, και έτρεξες έντρομη να πέσεις στα Πόδια Μου. Συνειδητοποίησες πόσο ανεπαρκής ήσουν μονάχη σου. Σε έκανα να καταλάβεις πόσο υπέφερα μέσα στην ερημιά σου, και πως είχες κάνει τα Χείλη Μου πιο ξερά από περγαμηνή, από δίψα γι’ αγάπη. Και τότε σε έκανα να δεις τα σπλάχνα σου που είχαν γίνει η απόλυτη ερημιά για να φωλιάσει μέσα σου η οχιά και να γεννήσει άφοβα τα αυγά της.
Και τότε άφησα να πέσει το πέπλο από τα μάτια σου για να δεις την Ομορφιά Μου, και με το Δάχτυλο σε άγγιξα και σε μεταμόρφωσα. Έτρεξα και σε αναζήτησα για να σε κάνω για πάντα δική Μου και να σε μυήσω στα Μυστήριά Μου. Μετέτρεψα την ερημιά σου σε πηγή κι έκανα ποτάμια να αναβλύσουν από την άγονη γη σου. Ναι! Σύντομα θα μετατρέψω την καμένη γη σας σε λίμνες3 και την άνυδρη γη σας, σε τρεχούμενα νερά, δεν θα σας αφήσω να πεθάνετε. Ακούστε, θα ξυπνήσω πολλούς από σας και θα κάνω τη Φωνή Μου να ακουστεί από το Άγιο Κατοικητήριό Μου. Θα φανερώσω την Αγιότητά Μου και το Έλεός Μου σε πολλά έθνη, για να Με γνωρίσουν.
Είμαι Άγιος και εννοώ να σας κάνω να αντιληφθείτε όλοι ότι κι εσείς πρέπει να ζείτε άγια.
"Σ' αγάπησα τόσο αργά, ω, Ομορφιά πάντα παλιά, πάντα καινούργια. Σ' αγάπησα τόσο αργά! Ήσουν μέσα μου, αλλά εγώ ήμουν έξω και εκεί Σε αναζητούσα. Μέσα στη σύγχυσή μου βυθίστηκα στα ωραία πράγματα που έπλασες. Ήσουν μαζί μου, αλλά εγώ δεν ήμουν μαζί Σου. Τα δημιουργήματα με κρατούσαν μακριά Σου, ωστόσο, αν δεν υπήρχαν σε Σένα, δεν θα υπήρχαν καθόλου. Κάλεσες, φώναξες και διαπέρασες την κώφωσή μου. Άστραψες, έλαμψες και σκόρπισες την τύφλωσή μου. Φύσηξες πάνω μου το άρωμα Σου, πήρα βαθιά ανάσα και τώρα Σε αποζητώ. Σε γεύθηκα, τώρα πεινώ και διψώ ακόμη περισσότερο. Με άγγιξες και φλογίστηκα για την Ειρήνη Σου."
Κύριέ μου, οι σκέψεις μου είναι για την ενότητα. Είναι ειλικρινής, Κύριέ μου, η επιθυμία τους να ενωθούν;
Σ’ αυτό το σημείο, παιδί Μου, δεν σου είπα και δεν σου έδειξα πόσο άκαμπτοι είναι ορισμένοι απ' αυτούς; Φωνάζουν για ειρήνη και ενότητα, αλλά δεν εννοούν ούτε λέξη απ’ όσα λένε, η καρδιά τους είναι σκληρή σαν πέτρα και είναι αλύγιστοι σαν μυλόπετρες, κι όμως, θα τους λυγίσω όλους με τη Φλόγα Μου, περίμενε και θα δεις ...
| 
