Η Καρδιά Σου Ας Πανηγυρίσει Από Χαρά Μπροστά Στην Παρουσία Μου

17 Δεκεμβρίου 1989

(Ένιωσα τον Κύριο μακριά. Με πιάνει πανικός όταν νιώθω έτσι, ξέρω πως το λάθος είναι αποκλειστικά δικό μου κι αυτό είναι μια μεγάλη δοκιμασία πάλι. Στο ιδιαίτερο τετράδιό μου απ’ το χέρι μου βγήκαν ορνιθοσκαλίσματα. O Κύριος έσπευσε σε βοήθειά μου και είπε, γράφοντας:

«Μήπως πρέπει να σου θυμίσω να μην αφήνεις ‘ελεύθερο’ το χέρι σου; Θέλω να ακούς. Είμαι κοντά σου, αλλά το πνεύμα σου είναι μακριά Μου. Άκου, Εγώ ο Κύριος, θέλω να ακούς! Ενώσου μαζί Μου, γίνε ένα με Μένα, Εγώ κι εσύ, εσύ κι Εγώ, και τότε θα μπορούμε ΕΜΕΙΣ να εργαστούμε ενωμένοι, κατάλαβες; Πρόσεχε, Βασούλα.» - «Μόνο με το να είμαστε ενωμένοι θα μπορούμε ΕΜΕΙΣ να συμμετέχουμε στο έργο.»

Είχα πανικοβληθεί, γιατί μετά τις αποκαλύψεις και τον υπερφυσικό τρόπο με τον οποίο καθοδηγήθηκα, κι αφού γεύθηκα τον Παράδεισο και την Θεϊκή Παρουσία χωρίς να το αξίζω, μου φάνηκε ξαφνικά σα να έκλεισε για λίγο τις πύλες του ο Ουρανός και δεν ένιωθα την Παρουσία Του.)

Μη φοβάσαι, περίμενα ανυπόμονα αυτές τις στιγμές να είμαι μαζί σου, γι’ αυτό μη σκεφθείς ποτέ πως σου κλείνω την πόρτα. Σε προκάλεσα μόνο για να βγεις από το λήθαργό σου, και θα εργαστώ μαζί σου ως το τέλος. Ας χαρεί η καρδιά σου για την Παρουσία Μου, έχω ακόμη πολλά να σου πω, αλλά δεν μπορείς τώρα να τα γράψεις όλα. Είσαι εύθραυστη και ξέρω επίσης ότι είσαι αδύναμη.

Έλα, δεν χρειάζονται λόγια για να Μου πεις ότι Με αγαπάς. Μίλησέ Μου με την καρδιά σου. Με το να Με επιθυμείς, να Με αγαπάς, να Με στοχάζεσαι, κάνεις το Θέλημά Μου, γιατί το Θέλημά Μου είναι να Με αγαπάς και να Με λατρεύεις, όταν κάνεις λοιπόν μόνο αυτά, τότε OΛΑ γίνονται Σιωπηλά. Πρόσφερέ Μου τη θέλησή σου, πρόσφερέ Μου ό, τι έχεις, τη θέλησή σου, τον εαυτό σου, τις χαρές σου, τα πάντα.

Σου προσφέρω, Κύριέ μου, τη θέλησή μου, τον εαυτό μου, τις χαρές μου και ό, τι θέλεις. Νιώσε ΕΛΕΥΘΕΡOΣ, Βασιλιά μου, να πάρεις και πάρε από μένα ό, τι θέλεις.

Σε αντιστάθμισμα, θέλεις πάντα το Σταυρόν Μου Ειρήνης και Αγάπης;

Ναι, Κύριέ μου. Ακόμη κι αν πέσω κάτω απ’ το βάρος Του θα Τον σηκώσω, ακόμη κι αν χρειαστεί να συρθώ στα γόνατα.

Κόρη, ο Σταυρός Μου Ειρήνης και Αγάπης θα αγιάσει πολλά παιδιά Μου. Άφησέ Με να μπω και ν' αναπαυθώ  στην καρδιά σου, Εγώ, ο Κύριος, σε ευλογώ. Αγαπημένη, περίμενε και θα δεις.

Μου αρέσει τόσο πολύ όταν λες: "Περίμενε και θα δεις!"

Το ξέρω, μικρή Μου. Εμείς;

Ναι, Κύριέ μου.

Eμείς;

Nαι, Αγία Μητέρα.