Προειδοποιώ Όσους Χλευάζουν το Πνεύμα
5 Σεπτεμβρίου 1988
(Από πολύ πρωί ο Κύριος μου έλεγε ότι σύντομα θα απορριφθώ από κάποιους τοπικούς ιερείς.)
Κύριε, είναι αλήθεια πως θα με απορρίψουν πάλι κάποιοι ιερείς; Κύριε;
Εγώ είμαι. Μη φοβάσαι, σε λίγο θα έρθουν όλα στο φως και όλοι όσοι σε απέρριψαν, μη θέλοντας να πιστέψουν στο Μήνυμά Μου, θα παρακαλέσουν τον Πατέρα να τους συγχωρήσει.
Βασούλα, αν ήταν ‘τυφλοί’ θα τους είχα θεραπεύσει, ισχυρίζονται όμως ότι ‘βλέπουν’. Είναι απόγονοι των ίδιων τυφλών οδηγών τον καιρό που ήμουν στη γη. Παιδί Μου, αν ζούσαν τον καιρό που ήμουν στη γη, θα ήταν ανάμεσα σε αυτούς που Με σταύρωσαν, θα συμμετείχαν στο έργο τους, θα ήταν ανάμεσα σε αυτούς που λιθοβόλησαν τους προφήτες και τους ανάγκασαν να σιωπήσουν. Ποια η διαφορά ανάμεσα στο τότε και το τώρα; Ισχυρίζονται ότι πιστεύουν σε Εμένα αλλά απορρίπτουν οτιδήποτε προέρχεται από το Πνεύμα, και έτσι Με απορρίπτουν ξανά. Εσύ έρχεσαι από Εμένα με το Μήνυμά Μου, αλλά όπως οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, κι αυτοί ζητούν αποδείξεις, έγκυρες αποδείξεις.
Ετοιμάσου, παιδί Μου, ετοίμασε την πλάτη σου για να μαστιγωθεί. Εγώ, ο Κύριος, τους επέτρεψα να Μου μαστιγώσουν την πλάτη, πρόσφερέ τους λοιπόν κι εσύ τη δική σου. Ας επαναλάβουν τα λάθη τους αφού δεν θέλουν να ακούσουν. Εγώ, ο Κύριος, απορρίφθηκα και στο τέλος καρφώθηκα πάνω στο ξύλο, γίνε λοιπόν κι εσύ υποχωρητική και μοιράσου τον Σταυρό Μου. Το σήμερα είναι όπως το χθες. Όποιον στέλνω τον εξετάζουν εξονυχιστικά, τον κυνηγούν ή τον απορρίπτουν. Το αίμα των απεσταλμένων Μου χύνεται συνεχώς, από το αίμα του Άβελ ως αυτή τη γενεά.
Όπως προειδοποίησα τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, προειδοποιώ σήμερα όσους κυνηγούν τους Αγγελιαφόρους Μου και καταδικάζουν το Λόγο Μου. Προειδοποιώ όσους χλευάζουν το Πνεύμα. Τους λέω για ακόμη μια φορά: «Η ομολογία σας μαρτυρεί εναντίον σας, κανένας σας δεν έχει αλλάξει, τα έργα σας παραμένουν τα ίδια, ο τρόπος που σκέπτεστε μαρτυρεί εναντίον σας. Οδηγοί! Εσείς που κηρύττετε μηνύματα πνευματικά αλλά αγνοείτε αυτό που προέρχεται από το Πνεύμα! Οδηγοί! Εσείς που τρέφετε τα πρόβατά Μου με τη Σάρκα Μου, αλλά τα κρατάτε μακριά από το Αίμα Μου!Λησμονήσατε τις οδηγίες Μου;»
Βασούλα Μου, θα σε αφήσω να αισθανθείς τα αγκάθια Μου, θα σε αφήσω να νιώσεις πως ο ορθολογισμός βασιλεύει στις καρδιές αυτών των ιερωμένων, θα σε εκθέσω σε αυτούς. Σε τρέφω με τον Άρτο Μου. Γίνε ένα μαζί Μου, νιώσε τα αγκάθια Μου, ας γίνουν και δικά σου αγκάθια. Κάθε καρφί ας τρυπήσει την ψυχή σου, όπως τρύπησαν Εμένα. Σε προειδοποίησα, ετοιμάσου τώρα για το μαστίγωμα. Θυμήσου, ωστόσο πως και η δική Μου Πλάτη είναι εκτεθειμένη σε αυτούς και ό, τι κάνουν σε εσένα, το κάνουν και σε Εμένα.
Εμείς;
Ναι, Κύριε.
(Τρεις ώρες αργότερα έμαθα τα νέα: ένας από τους ιερείς που εμπιστευόμουν και νόμιζα ότι πίστευε στο Θείο Μήνυμα, με ‘πρόδωσε’. Δεν πίστευε καθόλου, αλλά προσποιείτο πως πίστευε. Είπε μόνο: «O Θεός δεν φανερώνεται έτσι, όχι σε τέτοιο άτομο.» Αυτό με πλήγωσε πολύ γιατί νόμιζα πως κατάλαβε και ήταν φίλος. Έχασα ένα ‘φίλο’... Αυτά τα νέα τα έμαθα από έναν άλλο φίλο.)
| 
