Το Δώρο αυτό σου δίνεται τώρα
16 Φεβρουαρίου 1990
(Νωρίς το απόγευμα, γονάτισα μπροστά στο μικρό μου προσκυνητάρι για να προσευχηθώ το ροδάριο, τα λυπηρά μυστήρια. Όταν αρχίσαμε το πρώτο μυστήριο, την αγωνία του Ιησού στη Γεθσημανή, δυσκολευόμουν πολύ να προφέρω τα λόγια. Ένιωθα ανίκανη να αρθρώσω λέξη και το πνεύμα μου βρέθηκε πάλι σε ενός είδους έκσταση και άρχισα να ζω την αγωνία του Ιησού στη Γεθσημανή. Έμεινα σε αυτήν την κατάσταση μέχρι το τελευταίο ‘Χαίρε Μαρία’. Ύστερα, ενώ ο (…) συνέχιζε το δεύτερο μυστήριο, τη μαστίγωση, βρέθηκα ριγμένη βίαια στο χαλί, μπρούμυτα, τα χέρια λίγο πιο ψηλά από το κεφάλι. Έζησα τη μαστίγωση. Το σώμα μου τρανταζόταν βίαια κάθε φορά που το ‘μαστίγιο’ έπεφτε πάνω μου. Την πρώτη αυτή φορά η Παναγία με προετοίμαζε για το κάθε μυστήριο. Και έτσι έζησα όλο το Πάθος μέχρι τη Σταύρωση, βιώνοντας την αγωνία και το μαρτύριο του Ιησού. Δεν ένιωθα σωματικούς πόνους, οι πόνοι ήταν εσωτερικοί.
Μια ώρα αργότερα, έζησα ξανά όλο το Πάθος. Ύστερα, γύρω στις 18.30, βίωσα άλλη μια φορά το Πάθος, πιο έντονα από ποτέ.)
Το Δώρο αυτό σου δίνεται τώρα από την Αγάπη Μου. Δεν άξιζες το Δώρο Μου, αλλά είμαι ο Θεός σου και παραβλέπω όλες σου τις αδυναμίες και τις αμαρτίες σου τις έχω συγχωρήσει.
| 
