Κάλυψα Τα Μάτια Σου
7 Mαρτίου 1988
(Ζήτησα από τον Κύριο να σηκώσει έστω και για μια στιγμή το κάλυμμα. Στεκόμουν και κοιτούσα μπροστά μου όλη αυτή την Αποκάλυψη. Ξαφνικά με εντυπωσίασε ο όγκος της και το έργο που περιείχαν αυτές οι σελίδες, σελίδες που ποτέ δεν θα μπορούσα να γράψω μόνη μου και σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Ένα παράξενο συναίσθημα με κατέλαβε, ένα συναίσθημα που με συγκλόνισε! Ήταν σα να άρχιζα να τα συνειδητοποιώ όλα βαθύτερα. Νιώθω συγκλονισμένη.)
Ιησού, πραγματικά έχουμε εργαστεί μαζί;
Βασούλα, ναι, έχουμε εργαστεί μαζί! Θέλεις να Με ασπαστείς τώρα;
(Σηκώθηκα συγκλονισμένη, προχώρησα παραπαίοντας προς το πορτραίτο της Ιεράς Σινδόνης και ασπάστηκα τον Ιησού.)
Βλέπεις; Βλέπεις πώς νιώθεις όταν σηκώνω ελάχιστα το κάλυμμα που έχω βάλει στα μάτια σου; Έλα, ποτέ μην αμφιβάλλεις για τα Σωτήρια Έργα Μου, όλα γίνονται για να ανορθώσω τον Oίκο Μου και να συνάξω τα πρόβατά Μου. Γίνονται για να ποτίσω τα παρτέρια Μου. Έλα, Εγώ ο Κύριος, πάντα θα σου θυμίζω την Παρουσία Μου.
Βασούλα, εμείς;
Ω ναι, Κύριε, εμείς.
Έλα.
| 
