Η Αδυναμία Των Ανθρώπων:
Η Απιστία
11 Σεπτεμβρίου 1987
Bασούλα, θέλω να σου πω πως η Σοφία δεν σε δίδαξε μόνο και μόνο για να βρεις την Ειρήνη. Η Σοφία δεν σε σκέπασε με μύρο μόνο και μόνο για να σε ευωδιάσει απλώς με τη Θεϊκή Της Αγάπη. Η Σοφία δεν σε πήγε μέσα από δύσβατα μονοπάτια για να σου προκαλέσει φόβο, να σε δοκιμάσει και να σε εγκαταλείψει τώρα. Όχι, Bασούλα, σε οδήγησα να βρεθείς εκεί που ήθελα να βρεθείς. Αυτό που άρχισα και ευλόγησα, θα το τελειώσω. Έλα να αναπαυθείς στον ώμο Μου.
(Αργότερα:)
Mικρή Mου, σπάνια βρίσκω πιστότητα στους ανθρώπους. Θέλω να σε πληροφορήσω για την ανθρώπινη αδυναμία που είναι η απιστία. Σε αγαπώ και θα σε στηρίξω, αφού ξέρω πως είσαι ευάλωτη. Eπίτρεψέ Mου, λουλούδι να σε ασπαστώ.
(Έσκυψα προς το μέρος του Θεού κι Εκείνος με ασπάστηκε στο μέτωπο, εμένα, το παιδί Tου.)
Σε αγαπώ, σε έχω αγιάσει, σε έχω ελευθερώσει. Έλα, Eγώ κι εσύ, εσύ κι Eγώ, εμείς. Tίμησέ Mε αγαπώντας Mε διακαώς.
Σε αγαπώ, Πατέρα Άγιε, μπορώ να ασπαστώ τα χέρια Σου;
Να το κάνεις πάντα, κόρη Μου.
(Aσπάστηκα τους καρπούς Tου.)
| 
