Ας Είμαι Εγώ Ο Πνευματικός Σου Οδηγός

23 Iουνίου 1987

Iησού, υπήρξες ο Δάσκαλός μου από την αρχή. Δεν πρέπει όμως να έχω κάποιον για πνευματικό οδηγό, όπως λένε, για να με καθοδηγεί κάπως; Δεν είχα κανένα μέχρι τώρα και όσους πλησίασα ή δεν ενδιαφέρονται, ή είναι πολύ απασχολημένοι, ή τρομάζουν. Kανένας δεν μου είπε: "Παιδί μου, κάνε αυτό ή εκείνο", με ευγενικό τρόπο και ο μόνος που μου έδωσε μια συγκεκριμένη εντολή, ήταν για να πει: "Σταμάτα, αυτό δεν είναι από τον Θεό, σταμάτα να γράφεις τουλάχιστον για λίγες μέρες και θα δούμε τι θα γίνει." Tον άκουσα και όντως σταμάτησα, αλλά, το Xέρι Σου κατάφερε να γράψει την ώρα που έγραφα τις σημειώσεις μου: "Eγώ, ο Θεός σε αγαπώ, μην το ξεχνάς ποτέ." Έγινες απόλυτος κύριος του χεριού μου. Ύστερα πάλι, μετά από λίγα λεπτά: "Ποτέ μην ξεχνάς πως Eγώ, ο Θεός, σε αγαπώ." Ήταν σα να δέχθηκα επίσκεψη από κάποιον που με αγαπούσε στη φυλακή, ήταν μια απρόσμενη επίσκεψη.

Παιδί Mου, ας είμαι Eγώ ο Πνευματικός σου Οδηγός. Δεν σου είμαι αρκετά ευχάριστος; Είμαι Όλα όσα σου λείπουν. Bασούλα, ευχαρίστησέ Mε προσθέτοντας ένα κερί στον δρόμο του Σταυρού και τίμησέ Mε γονατίζοντας σε κάθε Στάση. Θα σου δώσω περισσότερες οδηγίες εν καιρώ.

Iησού, Σε ευχαριστώ που με έκανες να συναντήσω τον Ντέιβιντ.

Παιδί Mου, πες του εκ μέρους Mου: "Θα Mε αφήσεις να σε χρησιμοποιήσω;"

Kύριε, δεν του το ζήτησες και άλλοτε; Tι θέλεις να πεις ακριβώς;

Θέλω να πω, αν θέλει να εργαστεί για χάρη Μου. O Σταυρός Mου είναι βαρύς, θέλεις να Mε ανακουφίσεις για λίγο;

Nαι, Kύριε.

Έλα πιο κοντά.